Doru 40.Bölüm

Doru ve annesi Dorukısrak'ın ayrılma zamanı gelmiştir...

Doru, Pars, Kiki ve Çiçi doğada nasıl hayatta kalacaklarını bilmemektedirler.

Dorukısrak ahıra girer ve yavrusunun orada olmadığını fark eder.

Dorukısrak sirke gitmiştir. Ne var ki sirk terk edilmiştir.

Doru Patron’un elindedir, bir kafese tıkılmıştır...

Kahramanlarımız yeniden ormandadırlar. Bu sefer Ayı Dobi de onlara katılmıştır.

Sonunda Doru ve yol arkadaşları, Patron ve Badi, Dorukısrak ve Çılkır aynı yerdedirler.

Doru ve Dobi’nin düştüğü altın madeni çökmektedir...

Doru, annesinin ormanda olduğunu bilmektedir...

Karakurt, bu kez hepsini birden ele geçirmek üzeredir...

Pars’ı yendiğini sanan Karakurt, Doru ve arkadaşlarının savunmasız olduğunu düşünür.

Doru ve arkadaşları Pars’ı kurtarmak için her tehlikeye atılmaya hazırdır.

Doru hala Patron’un elindedir. Üstelik Pars’ın kurtulduğunu bilmez.

Dobi Karakurt’a inanmış, onların tuzağına düşmek üzeredir.

Doru, annesini tam kurtaracakken onu yine kaybeder...

Doru ve Karatay, Dorukısrak ve diğerlerinin götürüldüğü çiftliğe doğru yola çıkarlar.

Karatay saklanacak yer ararken eski bir su kuyusunun içine düşer...

Doru hastalanmıştır, üşümekte ve zor nefes almaktadır.

Doru ve Karatay, ormanda gezerlerken Kula'yı bataklığa saplanmış bir halde bulur.

Doru ve diğer atlar ovada gezinirken uluma ve havlama sesleri duyulur.

Doru ve Karatay, ormanda gezerken çiftçilerin kapan kurduklarını fark ederler.

Karatay ve Doru nehrin suyunun azaldığını farkederler ve bir duman kokusu alırlar...

Doru, yağmurdan kalan sürprizleri Demirkır ve Karatay’la birlikte keşfetmeye çıkar.

Doru ve Karatay, ormanda sürüsünü kaybetmiş bir kuzu bulurlar.

Doru ve Karatay, şelaleye kayalık olan yoldan giderken şahin yumurtası bulurlar.

Kırat’ın bulduğu bir tuzağı bozmaya giden Demirkır ve Kırat kurt saldırısına uğrarlar.

Sürü yeni doğan tayı görmek için toplanır.

Doru ve Karatay, Alaca’nın kendilerini taklit ediyor olmasını sevimli bulurlar.

Karatay ve Alaca, Gelincik ile arkadaş olmuşlardır. Alaca, Kırat’a Gelincik’ten bahseder.

Doru ve Karatay uzun zamandır ay tutulmasının olacağı geceyi beklemektedirler.